بیایید نفس بی‌نفس‌ها باشیم...

سرنوشتشان را، نوشتند که جان‌آفرین باشند...

اسم این اشک را چه می شود گذاشت؟

لالا لالا خبر لالا، شده فصل سفر بابا..

برای عزیزترین عمه دنیا...

خنده‌هامان بماند یادگاری...

پنجره‌ای رو به فردایی خوب و روشن و رویایی...

اما دلتنگی تو سن کودکی که معنی و مفهومی ازش نداری مثل عذابی دردناکه...

یادگار کوچکت، دخترت، اردیبهشت ما شد...

با اهدای عضو به نبض دوباره زندگی پل بزنیم