فرشتگان جان‌آفرین
اندکی مهربان‌تر باشیم،زندگی ببخشیم...
آسمان دلش ابری است
سخت هوای باریدن دارد...
آخر
چند صباحی ست روزگارش عجین شده با درد و غم
نفس‌هایش به شماره افتاده...
طناب روزگارش بد گره خورده، گره کور...
گره کوری که با دندان هم باز نخواهد شد...
اما چرا دندان!؟
میتوان راحت‌تر از این حرف‌ها بازش کرد، با همت و بخشندگی من و تو...
مهربانی آیین قشنگی است....
اندکی مهربان‌تر باشیم،زندگی ببخشیم...
- نویسنده: زهرا احمدی
ارسال به دوستان