رضایتنامهای که با اشک برای نجات جان بیماران امضا شد
گفتوگوی روزنامه همشهری با پدر جانآفرین احمد عباسیان

اعضای بدن جوان ۲۷ سالهای که در حادثهای عجیب دچار مرگ مغزی شده بود به بیماران نیازمند اهدا شد.
۱۴ تیرماه شب تلخی برای خانواده عباسیان بود؛ خانوادهای کشاورز که در دامغان زندگی میکنند و اموراتشان از طریق کار کردن روی زمینهای زراعی و پرورش گوسفند میگذرد.
حدود ساعت ۸ آن شب، احمد، پسر خانواده که با اقوامش برای جمعآوری علوفه برای دامهایشان به صحرا رفته بود، در راه بازگشت سوار بر خودرو بود که در یکی از پیچهای منتهی به روستا، در خودرو باز و او به بیرون پرتاپ شد.
این حادثه باعث شد که جوان ۲۷ساله به کما برود و پزشکان بیمارستان دامغان اعلام کردند که او به دلیل صدمه شدید دچار خونریزی مغزی شده است.
احمد در بخش مراقبتهای ویژه بستری بود اما سطح هوشیاریاش مدام کاهش مییافت تا اینکه پزشکان اعلام کردند دچار مرگ مغزی شده است.
پدر احمد در گفت و گو با همشهری میگوید: به من گفتند که پسرم دیگر برنمیگردد اما هنوز فرصت هست که اعضای بدنش را اهدا کنیم. سر دو راهی مانده بودم و یکی از دوستانم که با روند اهدای عضو در بیمارستان سینای تهران آشنا بود، به من پیشنهاد داد که پسرم را به آنجا منتقل کنیم تا پزشکان بیمارستان نظر نهایی را اعلام کنند.
وی میافزاید: احمد را به تهران منتقل کردیم اما در آنجا هم مرگ مغزی او تایید شد و من نیز تصمیم گرفتم برای نجات جان بیماران نیازمند اعضای بدنش را اهدا کنم
در آن شرایط سخت برگههای اهدای عضو را امضا و با پسرم وداع کردم و بعد از خداحافظی او را به اتاق عمل بردند و اعضایش بدنش اهدا شد. تا آنجا که من میدانم، کبد، کلیهها و طحال پسرم به بیماران نیازمند اهدا شد و اینکه او باعث نجات چند بیمار شده به ما آرامش میدهد.
ارسال به دوستان