ایثار ماندگار؛ میراث سبز دکتر محمدرضا برومند برای تداوم زندگی

به گزارش روابط عمومی شبکه فراهم آوری اعضا و نسوج پیوندی دانشگاه علوم پزشکی تهران، نخستین روزهای دی‌ماه 1404، با خبری تلخ برای جامعه علمی و ورزشی کشور آغاز شد. دکتر محمدرضا برومند، رئیس مرکز تربیت بدنی و عضو هیئت علمی دانشکده علوم ورزشی، متولد ۱۳۵۷، در پی عارضه قلبی دعوت حق را لبیک گفت. اما آنچه نام ایشان را برای همیشه در جریده عالم ثبت کرد، نه فقط پیشینه درخشان علمی، که آخرین اقدام آگاهانه و قهرمانانه خانواده بخشنده و بزرگوار ایشان بود.

استادی که فراتر از کتاب‌ها تدریس کرد

دکتر برومند در طول سال‌های خدمت در دانشگاه شهید بهشتی، تنها یک مدرس علوم ورزشی نبود؛ او برای دانشجویان و همکاران، نماد بارز «اخلاق ورزشی» و «منش پهلوانی» شناخته می‌شد. ایشان با نگاهی عمیق به مسئولیت‌های اجتماعی، همواره در پی پیوند میان ورزش و ارزش‌های انسانی بود. حضور مؤثر ایشان در کرسی‌های مدیریتی و علمی، همواره با رویکردی تحول‌آفرین و مبتنی بر کرامت انسانی همراه بود که تأثیری ژرف بر نسل جوان تحصیل‌کرده بر جای گذاشت.

تداوم زندگی؛ از فرم اهدای اعضا تا اهدای نسوج

فرهنگ‌سازی، واژه‌ای بود که دکتر برومند با زندگی خود به آن معنا داد. ایشان که در زمان حیات با درکی والا، فرم اهدای اعضا را تکمیل کرده بودند، در لحظه کوچ نابهنگام نیز بر عهد خود پایبند ماندند. با رضایت آگاهانه و فداکارانه خانواده معزز ایشان، بافت‌ها و نسوج پیوندی این استاد فرهیخته به بیماران نیازمند اهدا شد. این اقدام ارزشمند، نور امیدی را در دل بیمارانی که با رنج‌های سخت از جمله سرطان دست‌وپنج نرم می‌کنند، روشن کرد و نشان داد که قلب یک «معلم» حتی پس از ایستادن، می‌تواند به دیگران تپش و حیات ببخشد.

مرگ، آغاز اثرگذاری انسان‌های بزرگ است

در نگاهی عمیق‌تر، اقدام زنده یاد دکتر برومند، پیامی روشن برای جامعه دانشگاهی داشت: «تعهد اجتماعی مرزی نمی‌شناسد.» ایشان ثابت کردند که یک استاد دانشگاه می‌تواند حتی با رفتنش، کیفیت زندگی انسان‌های دیگر را ارتقا دهد. این رفتار متعالی، مصداق عینی ایثاری است که ریشه در بینش انسانی و اخلاق حرفه‌ای ایشان داشت؛ حرکتی که قطعاً به عنوان یک الگوی ماندگار در سرفصل‌های اخلاق ورزشی دانشگاه به یادگار خواهد ماند.

وداع با مردِ برتر اخلاق

شبکه فراهم آوری اعضا و نسوج پیوندی دانشگاه علوم پزشکی تهران ضمن گرامی‌داشت یاد و خاطره این استاد گران‌قدر، تسلیت صمیمانه خود را به خانواده محترم برومند، جامعه ورزش کشور و شاگردان ایشان ابراز می‌دارد. اگرچه فقدان ایشان ضایعه‌ای جبران‌ناپذیر است، اما تسلای این غم بزرگ، حیاتی است که در کالبد دیگران به یادگار گذاشتند.

برای آن مرحوم علو درجات و رحمت واسعه الهی و برای بازماندگان صبر جمیل مسئلت داریم.