برای عزیزترین عمه دنیا...

خنده‌هامان بماند یادگاری...

پنجره‌ای رو به فردایی خوب و روشن و رویایی...

اما دلتنگی تو سن کودکی که معنی و مفهومی ازش نداری مثل عذابی دردناکه...

یادگار کوچکت، دخترت، اردیبهشت ما شد...

با اهدای عضو به نبض دوباره زندگی پل بزنیم

تا به حال به ققنوس اندیشیده‌اید؟!

بیا تا زنده‌ایم تصمیم بگیریم..

این است آغاز زندگی دوباره، همچون باران بخشنده باش...

کاش بعد مرگم قلبم را به کسی بدهند که عاشق باشد!